k urumuş yağraklarını defterlerinin arasından çıkarmış u nutulmuş resimlerine bakıyor bir köşede n asırlı avuçlarının arasın da t arih sırasına ayırarak a nsızın bir acı saplanıyor y üreğinin bir köşesine i nanmak istemediği yalnızlığımı acaba!
k albinin bir köşesinde derin bir boşluk hissi var i çini açıp doldurmak isterken n eşteri uzatıyor bir el t itrek bir sesle ''aç kalbini ben ordayım'' diyor e lleri soğuktan buz tutmuş kızın elinden tutuyor l avanta kokusunu içine çekiyor derin derin e laya benzer gözlerini hafif kapatıyor y anağına bir buse konduruyor kızın e lindeki neşterle kalbini açıyor n erdesin diyor yoksa sen sen değilmiy din?
a rtık ağlayan gözlerini kurutmak için gunese bakıyor d onuk bir renge bürünmüş bu adam artık a niden kapatıyor kapılarını kimse girmesin diye m ehtabı seyrediyor sigarasını yakarak ufuk'un bilinmezliğinde...
isim uzun olumca şiirde uzun oluyor. emek istiyor...
