kadını toplum içerisinde birey yapmış; kadına okuma-yazma, seçme-seçilme hakları vermiş, toplumun herhangi bir kesiminde "bende varım" diyebilme hakkını tanımış, koca yada baba sömürüsünden çıkarmayı amaç edinmiş; genişleyen ve değişen dünya ülkelerini gösterip "benim ülkemin kadınları sığ yaşamamalı" düşüncesiyle hareket eden bir paşayı sevmeyen kişinin, -üstelik bir kadınsa eğer- örttüğü yeri başı değil; beynidir. bazı temel bilgileri aileden öğrensek bile yaş ve beraberinde zeka ilerledikçe araştırmacı olur birey; zaman gelir kendisine dayatılan ve öğretilen dogmaları ve doğruları da sorgulamaya başlar. "şüpheciliğin olmadığı beyin ölmüştür" der ünlü filozof. 3 ila 5 yaşlarında anadan babadan alınmış bilgilerle 20 lerine gelmiş bir bireyin dedikleri ne kadar ciddiye alınabilirki? yane biraz okuyarak gelseydi karşımıza, biraz elle tutulur mantıklı cümleler deseydi de takdir etseydim bu düşünceye sahip olanları.
iran rejimini kuran kişiyi beğenmek ancak rejimi beğenmemek; kendi içinde ne ironidir Tanrım...
