Özgürlüğün değerini ve 4 saat kamera ve kule nöbeti tutarak sabrı. 4 saatlik bir uykunun bile aslında insana yettiğini. Aptal ve saftirik görünen insanların aslında öyle olmadığını. Önyargı ile yaklaştığın kişiyle sıkı fıkı ya da başlarda kıyak adam diye düşündüğün insanla kanlı bıçaklı olabileceğini. (Boşuna dedem demezdi dostlukta da düşmanlıkta da aşırıya kaçma yarının ne olacağı belli olmaz diye) En önemlisi de gözümüzde büyüttüğümüz şeylerin gelip geçtiğini ve iyisiyle kötüsüyle anın tadını çıkarmayı. Kimileri sürekli nasıl bitecek askerlik, atarsa bilmem ne diye şikayet ederdi. Ben o günleri ileride arayacağımı, özleyeceğimi düşünerek her dakikasını dolu dolu yaşadığımı düşünüyorum, evet.
