Tanımamaktır.
Dik durup tınlamayacaksınız. Bayramlar da bile kimseye gitmeyiz. Bize de kimse gelmez.
Düğünlere de hiç gitmem.
Cenazeler de yanıma gelip:
"yaa sen yaşıyor musun? Ne yapıyorsun?"
Diye soranlara şöyle konuşurum:
+ Pardon kimsiniz?
Yalnız bunu söylerken çok ciddi ve tepeden bakarım adama.
Akabinde Adam kendini tanıtmaya çalışır. ben onu Sallamayınca kuyruğunu kıstırır ayrılır yanımdan.
Bu arada cenazelere hep günlük lüks bir araba kiralar giderim.
Araba senin mi? Falan diye sorarlar.
Firmanın derim.
Ne iş yapıyorsun falan diye yine sormaya başlarlar...
+ Özel. Bilmen gerekmiyor.
Derim. Ama konuşurken bir böceğe bakar gibi bakarım.
Unutmayın, Hayatın akışını duruşunuz belirler.
Yaptığım etik olarak yanlış olsa da toksik insanlardan böyle korunurum.
