bugün hava güzel şiirinde güzelliklerden neşeden bahsederken bir anda nasıl olduysa ölümle bitirmiş şairdir. ölüm onun için ne demekti bilinmez ama ölümden korktuğu ve benden uzak ol dercesine ondan bahsettiği aşikardır. kendisi benim için bir rehber bir öğretmen olmuştur şiirleriyle. ah be var mıydı 46'sında verim çağında bizleri türk şiirini böyle boynu bükük bırakmak.
--spoiler--
bugün hava güzel,
bugün içim içime sığmıyor.
annemden mektup aldım,
memlekette gibiyim.
allaha çok şükür karnım tok;
elimi uzatsam kahve fincanı dudaklarımdadır.
kuşlar kaçmıyor benden;
bir güvercin kanadında okşuyorum
göklerin maviliğini.
serçelerin cıvıltısıyla siniyor içime
ağaçların yeşilliği.
bulutların ipek gölgesi
çocukların yüzünde hışırdıyor.
çember çeviriyorum çocuklarla beraber
elime çember almadan.
düşüncelerimi nura garkeden güneşe sor,
bu nisan rüzgarı da şahadet eder,
bütün insanları kardeş biliyorum,
cümlenin sağlığına duacıyım.
şayet ölürsem,
helallaşmaya vakit kalmadan,
hatırdan çıkarmayın beni;
dünyaya benden selam olsun,
her nefes alıp verişiniz.
--spoiler--
bir de şu vardır ki anlatmadan geçmek olmaz. abbas şiirini doktor kendisine "cahit bey çok fazla içki ve sigara içiyorsunuz. gündüzleri dahi içki içiyorsunuz bari akşamları için." demesi üzerine yazmıştır. bir de şu vardır ki 2. dünya savaşı sırasında viyana'dan istanbula'a bisikletle gelmiştir. ne alem adammış vesselam.
