Yeni komşum ile tanıştıktan sonra evimde akşam yemeğini yemiş ve tv izliyordum. Saat 22:30 civarıydı. Aylardan temmuzdu.
Derken ani bir gök gürültüsüyle şiddetli bir yağmur başladı. Ve bütün mahalle karanlığa büründü.
Bir kaç dakika sonra apartmanın WhatsApp grubuna trafo patladı herhalde falan yazdılar.
Bende olabilir dedim.
Derken wp dan volkan bey... Diye bir mesaj geldi.
Bu kişiyi hemen ekledim ve profil fotosuna baktım. Evet, tahmin ettiğim gibi Neslihan'dı bu.
Bana evimde mum olup olmadığını sordu. Bende var dedim.
Aşağıya inip alabilir miyim? Diye sorunca, zahmet olmasın ben getiririm şimdi... Dedim.
Ardından ikea'dan aldığım çeşit çeşit kokulu mumları poşete koyup, karanlıkta yavaşça basamakları çıktım. Henüz zili çalmadan kapı açıldı ve telefon ışığı üzerimi aydınlatmaya başladı. Neslihan üzerinde kırmızı bir gecelikle telefonun flaşını açmış yere doğru tutuyordu.
+ hoşgeldiniz. Gece gece size zahmet verdim ya.
- önemli değil, bu saatte mum almaya gidemezdiniz sonuçta.
+ çok teşekkür ederim.
- rica ederim.
+ buyurun içeri geçin, kahve yapayım size.
- bu harika bir öneri.
Ve bende Karanlıkta yeni komşum Neslihan hanımın evine girmiştim...
