öncelikle belirtmek gerekki her insanın istem dışı dahi olsa yaptıgı seydir. yani insani bir durumdur tabi kendinden farklı * birisini gördügünüzde üzülürsünüz ve bir acıma duygusu olusur bu normaldir. tıpkı aglayan bir cocuk gördügünüzde üzülmeniz ve ona acımanız gibi. tıpkı bir sokak köpeginin üşümüş halini görüp acımanız gibi. bu insani birseydir ve insanaları suclayamazsınız bu yüzden.
ancak.. bunu farkettirmek işte işin olayı burda cözülüyor. bunu farkettirmek o insani duyguyu alıyor ve baska bir yere götürüyor. hic bir insan kendine acınılmasını istemez. bunu o insana hissttirmek o engelli insanda ilerde ciddi rahatsızlıklara yol acar. güvenini ister istemez kıracaktır ve dısarıya cıkmayı engelleyecektir. (bkz: engelliler neden sokağa cıkmıyor sorunsalı)
her insan üzülür, her insan acır elbetteki, insanlar robot degillerdir kalpleri vardır acıma hissi insani bir histir. ama bunun bokunu cıkartmak ve adeta hava atar gibi yapmak insanalra belli etmek ''lan bak ben ne iyi insanım acıyorum'' demek insanlığa sıgmaz ve o kardesimizi ilerde derin düsüncelere sevk eder.