Heralde yeni yüzyılın benim üzerimdeki yan etkisiydi insan gibi sevişmeyi bilememek. Hangi filmin sahnesine özendim de yaşadım o kadar saçma, o kadar uç seyi.
Seviştikten sonra beraber uyumak, sarılmak saçma gereksiz gelirdi.
Ta ki sen zevk almayı bi kenara bırakıp, yanagımı okşayana kadar.
Kim orgazm olurken Allah'a inanmaya başlar ki... bu olan sevap mıydı, yoksa günah mı? Seninle devam mı etmeliyim, yoksa durmalı mı?
Neyse; Tanım olarak sevismek; insan olduguna inanmak, yaşadığına inanmak hatta allah'a inanmakmış.
