Bazen özeniyorum yalan değil.
Ergenken elinde dondurmayla yürümeyi ayıp addeden o malum güruhun etkisinde kalır kasılır da kasılırdık.
Şimdi umrumda değil.
Pencereden ya da balkonda otururken gördüğüm, sokaktan geçen ellerinde dondurmalarıyla gülüşen ailelere özeniyorum.
Belki eve gidince büyük kavgalar ediyorlar. Adam da kadın da hatta çocuk bile ellerine telefon alıp başka dünyalara dalıyorlar kimbilir.
