Hayat o kadar garip ki, dün yanında olan bugün karşında oluyor. Ama sen de olan her şeyi tüketmiş, seni duygusuz bir pezevenk haline gelmende katkısı büyük olmuş ve bunun öğretmenin kendisi olduğu sanmış asla yaptıklarının bu mesafelere/uzaklaşmalara sebep olduğunu düşünmemiş. Hala çevrende sağlam kalanlara akıllar verip, yerlerinizin sağlamlığını iyi kontrol edin demiş. Üşenmemiş eski erkek arkadaşının doğumgününü kutlarken bile sana göndermeli laflar eşliğinde mesajlar atmış, zaten çoktan hayatından çıkartıp mesafe koyduğun kişileri sana karşı doldurmuş. Arkandan kim bilir neler atıp tutmuş... Beni çok iyi tanıdığı sanıp aslında hakkımda bir bok bilmeyen, giderken bile zehrini akıtmak adına seni anlattıkların vuran birisi işte. Ama şunu söyleyeyim, gram umrumda olmadı. Çünkü bir insanın canının acıması için, zoruna gitmesi için karşı tarafı sevmesi/değer vermesi gerekir. Ben de onu yok ettiniz.Kaç tanesi geçti böyle hayatımızdan, dost diyip sarıldıklarımız, sevgili diyip sırtımızı yaslamak istediğimiz insanlar... Hayatta tecrübe mi ders mi kalıyorsunuz işte. Kalpsiz, umursamaz birine çevirdiğiniz insanı değişmekle suçluyorsunuz, arkasından yarattığınız kadar gündem yaratıp kendi çapınızda nefret kusuyorsunuz. Olsa biraz karakterinize sağlık derdim fakat öyle görünüyor ki bundan bile yoksunuz. Neyse ki şu hayat bana ne olursa olsun şaşırtmamayı öğretti bir zaman önce, o günden itibaren daha net. insanları istediği yönde şekillendirdiğiniz, kullandığınız ama bu karaktersizliği çaktırmadığınız hayatlar sizin olsun, ben yalanlara fazlasıyla doydum.
