son sigaramı içtiğimin bile farkında olmadan birden bire dahil olduğum eylem. yaklaşık 11-12 senedir bilfiil tüttüren ve çok keyif alan biri olarak ilk kez bırakmayı düşündüm ve o an bıraktım, bitti. nedenini bilmiyorum, sadece bıraktım...
henüz 1 hafta olmasına rağmen inanılmaz mutlu ve pozitifim ama her yemeğin ardından bariz acı çekiyorum.
yediğim her yemekten biraz daha tad almaya başladım ancak yemek bitsin istemiyorum. her yemeğin bitişi onun başlangıcı demek. ciklet iyi geliyor öneririm...
sigarayı bırakmak için leblebi vs. atıştırmayın, bilakis hatırlatıyor unutturmak yerine.
eğer her gün sigara içtiğiniz belli saatleriniz vardı ise, misal sabah işe gider gitmez, öğle arası, akşam kahvesi vs., işiniz daha da zorlaşıyor. o zamanlar için başka meşgaleler bulun. evet biraz kandırmaca gibi ama gidin iş yerinde bir tur atın, merdivenlerden çıkıp inin, boş durmayın...
1 haftada bile insan inanılmaz rahatlıyor ama çevrenizde sizin gibi bırakan insanlar varsa eski muhabbetin tadını bulamıyorsunuz. meret çeneyi de kuvvetlendiriyormuş.
en önemlisi ise, bırakırken kendinize acı çektirmeyin. "öff pöff nerden bıraktım, şimdi bir tane olsaydı be, yaw haftada 1 tane falan içsem mi" tarzı geyikler sinir bozmaktan öte gitmez. dünyada sigarayı bırakan ne ilk kişisiniz ne de son kişi. bu merete 40 sene bağlanıp kanser olduğu için krizlere girerek bırakanları, bırakmak zorunda kalanları düşünün ve halinize şükredin. içtiğiniz anı değil de, eskiden içip şu an yakmadığınız her 1 sigara ile o illet hastalıklardan 1 adım daha uzaklaştığınızı bilin...
