şimdi biz neyiz biliyormusun ?
akıp giden zaman göz kırpan yıldızlar gibiyiz.
birbirine uzanamayan,
boşlukta iki yalnız yıldız gibi,
acı çekiyor ve kendimize gömülüyoruz.
bir zaman sonra batık bir aşktan geriye kalan iki enkaz olacağız yalnızca.
kendi denizlerimizde sessiz sedasız boğulacağız.
ne kalacak bizden?
bir mektup, bir kart, birkaç satır ve benim şu kırık dökük şiirim(!)
sessizce alacak yerini nesnelerin dünyasında,
ne kalacak geriye savrulmuş günlerimizden?
bizden diyorum, ikimizden(!)
