üniversite yıllarında bir gün bir şeyler içiyoruz, ne içiyoruz bilmiyorum. getirdiler içiyoruz. ama değişik bir kafası vardı. devrim'de oturmuşuz. hava da epey soğuk. bizim elemanlardan biri dedi ki ateş yakalım. çalı çırpı topladık, yaktık ateşi. güzel ama sürekli ateşi feedlemek gerekiyor. çalı çırpı dayanmıyor. sonra bizimkiler yeni ağaç dalı falan keşfine çıktılar. bu arada ateşe de isim taktık, bu devrim ateşi olsun dedik. bizimkiler keşfe çıktığı için devrim ateşini başıboş bırakmak olmazdı. yoldaşlar bana dediler sen ateşi koru, kemalistler gelip söndürmeye çalışmasın. ben de orada durdum bu yüce görevi yerine getirdim ve o ateşi korudum. ne içtiysek, öyle enteresan bir kafası vardı işte.
