Çocugun videosunu izledim. Sadece yurt degil hicbirseyden mutlu degil. Okulu istemiyor, doktor olmak istemiyor. Yeniden sinava girsem kazanirim ama motivasyonum yok diyor. Hicbirseye gücü olmayan , hayattan bıkmış, umudu kalmamis bir genc. Bu işin tabiki cemaat kismida var ama tek bir noktaya baglanamaz. Toptan aileden , okuldan , yurttan hicbirseyden memnun degil. Konusmasi dahi yavas , monoton , isteksiz. Burada yapilmasi gereken şuydu; illaki aile bunun farkindaydi ya da arkadaslari , seveni varsa. Karsina alacaksın ve onu dinleyeceksin bir cikar yol illaki bulunurdu. Herkes okuyacak ya da doktor olacak diye bir sart yok. O ne iş yapmak istiyorsa ona bir yol acilmaliydi. O yurttan alinmali gerekirse bir ev tutup annesi başında durmaliydi. Hocalari ve arkadaslari aileyi uyarmaliydi. Bu tip olaylar geliyorum der. Cevremizdeki insanlara , genclere , cocuklara sahip cikmaliyiz.