aslında kız çocuklarının babadan sonra gelmiş geçmiş en büyük aşkıdır abi. ne kadar asabi ve sinirli olursa olsun kıyamaz küçük kardeşine. *
askere giderken sormuştum ona kendimden ve sevgisinden çok emin olarak:
-sen bensiz nasıl yaşayacaksın?
cevap yok, gözyaşı var.
ilk ayrılığımızdı bizim bu. ilk defa soğuk havalarda uyurken ayaklarımı kimsenin bacaklarının arasına sokmadan uyuyabilmiştim. büyüyordum. büyüdüm..
ikinci ayrılığımızı yaşıyoruz... belli etmesen de biliyorum çok özlüyorsun. ettiğimiz büyük kavgalara rağmen hala çok seviyorsun. kıyamıyorsun hala bana biliyorum. yoksa neden her aradığında titresin ki bir insanın sesi?
