gecenin karanlığına alışmış gözlerim
aklımın seyir defterine düşüyor göz yaşlarım bir bir
sır olmuş yüreğimin atışı unutulmuşlara,
unutmak her hecesini ezberlediğim bir bir
suskun mahallerde geçmiş ip boynuma
kadere lanet etmişim bir bir
ışıklı bir bahçe seçmişim kendime
gülün dikeni elime batmış bir bir
şimdi su uyur, kan uyur ve gece uyur
yalnızlıklar yıkılır üstüme bir bir
sanma ki beyhude, yaşayan ölür.
ölüm her nefeste bir, bir.
