pinokyo tüm ağaçları kıskandırıyordu o gün, omurgasında bir yeşillik beliriyordu, suratında manasız bir gülümseme, tabiata karşı geliyor gibiydi, mimikleri, belli olunca kaç yaşında olduğu sayılmıyordu artık, organları birer çalı çırpıdan farklıydı çünkü, dünyaya yeniden geliyor gibi, evrim teorisini merak etmiyordu ama, rüya görebilen herkes insandı gözünde, nefesini veren gebetto usta bile.
