insan aşık olunca başkasına saygı duyarken kendine duyduğu saygıyı kaybediyor bence. Yani rahatsiz olduğunuz seylere rahatsizim diyemiyorsunuz. Hele ki platonikseniz. Size biseler anlatıyor hayatina giren çıkan kadinlardan bahsediyor. Sizde kocaman bir saygıyla dinliyorsunuz. Çünkü ne diyebilirsiniz ki. Onun hayatına ne kadar dahilsiniz. Deseniz de onu ne kadar ilgilendirir. ikinci üçüncü planda olmaya saygı duyuyorsunuz. Herkese on adım giderken size yarım adim dahi gelmemesine saygı duyuyorsunuz. işin kötüsü sicarlar bole işe diyemiyorsunuz. Ve kendinize olan saygınizi kaybediyorsunuz.
Eğer aşk dediginiz sey kocaman bir kara delikse sizi yutuyor. Arkadaslariniza anlatiyorsunuz sacmalama sen böyle biri degilsin diyorlar. Ve sizde boyle olmadiginizin farkinda olmaniza rağmen o kara deliğin sizi yutmasina izin veriyorsunuz.
Aşk kötü birşey dostlarim. Gelip gecici bir duyguysa eger gecene kadar ağzıniza siciyor zaten.
