Martılara simit atma sen!
Sana rağmen senin attığın lokmaları bile yerler belki ama sadece mecbur oldukları için yaparlar bunu.
Sahte dünyaların yalan aşklarını yaşarken hep bir karaktere bürünmüş tiyatro oyuncusuydun sen.
Bak, bir saatlik makyajın nasıl da yakıştı.
O boyalı surat yeter sana yer edinebilmen için.
Ama yok!
Sorsalar geni seni seçer, gene seni parmaklarımla gösterirdim.
Sendin tasasız, sendin huzurlu.
Belki parandan, belki de içinde bulunduğun tiyatrondan bu denli zevk aldığın için bu kadar tasasızdın fakat martılara simit atma sen.
Bırak da zaten tek kahvaltısı simit ve çay olan birisi paylaşsın, o çok değer verdiği simidinin sonunu.
Çünkü martılara biraz attıktan sonra kalanları denize atmaz o adam, sonunu paylaştığı simidinin.
