alkolün, en azından çoğu alkollü içkinin tadını sevmiyorum. ama şöyle iki durumum var:
1- sıcak yaz aylarından buz gibi bira şahane gidiyor.
2- alkolün yarattığı uyuşukluk hissine bayılıyorum. öyle ne zom olmak ne ayık, tam kararında... çünkü son dönemde beynimin uyuşmasına muhtacım. her zamanki gibi overdrive beynimi çekemiyorum. olduğum yerde havaya uçacakmışım gibi hissediyorum. hani devasa bir hidrojen bombası gibi olsa sonum razıyım. ama sadece ve sadece öldüğümle kalacağım. yani ölümüm bir sike de derman olmayacak. kıyamet de olamıyorum yani...
boğuluyorum durduğum yerde. nefret ettiğim bir yerde, nefret ettiğim bir var oluşa hapsolmuş durumdayım.
not: benim gibi adama "hep sözlük içi yazıyorsun" diye bu yazıyı "sözlük yazarlarının itirafları" başlığına yazdırmayan sözlük algoritmasının da amına koyayım! lan, mal; ben de sözlük içi yazıyorsam bat sen, yan!
