Benim. Okula gitmek istemiyorum. Bursa'ya gidince ne yapacağım. Aklı olan tek bir arkadaşım bile yok. Bir bardak kahve içmekten keyif alacağım kimse yok. Her boku yalnız yapmak keyifli ama arada ettiğin sohbetten keyif almak daha da keyifli. Ne yapacağım yine mi yalnız başına eve çıkma ve depresyona girme. Umarım açılmaz.
Çok ağır depresyon geçirdim. O düşünmekten kahrolararak yürüdüğüm yolları, çok zor durumda kaldığımda arayacağım bir telefonun bile olmadığı durumları, dört duvar arasında yalnız başıma ağladığım ve intihar etmek istediğim günleri hatırlamak bile içimi daraltıyor.
