kontağı çalıştırmak için anahtarı çevirmiştim fakat araba çalışmadı! tekrar denedim yine çalıştıramadım. ardından tekrar tekrar... yine olmadı.
büşra:
+++ araba bozuldu deme sakın bu dağ başında!
--- bakımını daha yeni yaptırdım. anlamadım ki valla.
biz esnada üst tavandan bir ses geldi. takkk diye bizleri gerçekten ürperten bir ses!
Kızlar aynı anda çığlığı bastı. itiraf etmeliyim ki bende korkmuştum. Ama bunu belli etmemeye çalışıyordum...
Kızları sakinleştirmek ve onlara cesaret vermek için arabadan inmeye karar verdim. Amacım hiçbir şey olmadığını ifade edebilmekti. Ama içten içe tuhaf bir ürperti de kaplamıştı.
Sol aynayı kontrol ederek kapıyı açtık ve dışarı çıktım. Bu Sırada kızlar: dikkatli ol... Diye bağırıyorlardı. Arabanın üstünde baktım birşey göremedim. Yalnız yerlerde çam kozalakları vardı. Sanırım kozalaklardan biri düşmüştü.
Elime bir tanesini aldım ve eğilip kızlara gösterdim.
Sanırım sizi korkutan şey bunlardı. Kızların hepsi arabadan indiler. Bir rahatlık çöktü üzerilerine sanki.
Hepimiz dışarıda sohbet etmeye başlamıştık. Manzara gerçekten güzeldi. Birlikte selfie çekindik. Daha sonra ben üçünü birlikte çekmek istedim. Daha doğrusu onlar tekif etti. Bende tamam deyip Büşra'nın uzattığı telefonu aldım.
Kızlar arabanın yan tarafına sıralanmıştı.
Yavaş yavaş geriye adım attım. işte tam bu sırada ayağım kaydı. Bariyerlerin arkası uçurum ve denizdi...
işte tam bu anda Esma çok atik bir şekilde adım attı. Ve t-shirt'ümü pençeler gibi tuttu. Beni kendine doğru çekti. Kızın üzerine yapışacağımı düşünmüştüm saliseler içerisinde.
Bu sefer ben oowwwww... diye bağırıyordum ki, Esma yine ani bir hamle ile beni arabanın kaputunun üzerine yapıştırdı!!!
Bacaklarımın arasına girmişti iki bacağıda...
Bizi o halde görseler muhtemelen sevişiyor olduğumuzu falan düşünürdü insanlar. Benim ellerim Esma'nın omuzlarındaydı. Karşıdan gelen arabanın korna seslerini duymuştuk.
Göz göze bakıştık. Ellerim istemsizce aşağıya, kalçasına doğru sürttürerek iniyordu ki, Esma kendini geri çekti!
Sonra sağ elini uzattı bana. Bende ona uzattım. Beni doğrultu ve:
+++ iyi misin? Az kalsın denize uçuyordun!
--- sağol ya. Ama biraz kibar olsaydın keşke!
+++ alışlanlık işte yhaa. Pardon.
--- ne alışkanlığı?
+++ judo.
--- nasıl yani? Sen judo mu biliyorsun?
+++ ehh az biraz.
Biz böyle konuşurken Zeynep girdi araya:
+++ 5 altın 2 gümüş madalya alacak kadar.
--- ciddi misin sen?
Esma tebessüm ederek gözlerimin içine baktı tekrar.
Ben:
+++ bir ara bana da öğretir misin judo?
--- bilmem, belki, olabiliirrrrr...
Derken Büşra:
+ çocuklar başka bir kaza yaşamadan gitsek artık diyorum. Birde ben deneyeyim şunu. Otomatik zaten...
Deyip sürücü koltuğuna geçip oturdu. Anahtar üzerindeydi. Ve ilginç bir şekilde araba çalıştı.
Biz şaşkınlık içinde Büşra'ya bakıyorduk. Büşra kornaya bastı ve camdan:
+ demek ki bir kadın eli değmesi gerekiyormuş. Hadi atlayın.
Zeynep gülerek hemen ön koltuğa zıpladı. Bizde Esma ile mecburen arka koltuğa geçtik.
Ben arkaya baktım, yol serbest çık... Dedim.
Büşra'da gaza bastı. yolculuk kaldığı yerden devam ediyordu.
Ben:
+++ ehliyetin olduğunu bilmiyordum.
Büşra:
--- var demedim ki zaten!
+++ nasıl yani ya? Şaka mı yapıyorsun.
--- yoo, ama otomatik araba sürebiliyorum.
+++ polis falan çevirirse ne olacak?
--- bu yola jandarma baktığını polis olmadığını söylemiştin.
+++ şey orası öyle ama jandarma da ehliyet sorabilir.
--- senin az önce ölümden döndüğünü ve mecburen benim kullandığımı söyleriz.
+++ nasıl bir gece yaşıyoruz ya!
Diye konuşup yola devam ediyorduk.
Macera daha yeni başlıyordu...
