Gözlerimde parıltısı bakır Bir tasin
Kulaklarım komşuların ayak sesinde
Varsın yine bir yudum su veren olmasın
Baş ucumda biri bana su yok desin de
.....
Ne yanar kimse bana ateşi dilden Özge
Ne açar kimse kapım badı sabadan gayrı
Bana Gönül ateşimden başka üzülen yok kapımı sabah esen rüzgardan başka çalan yok
Benim kimsesizlikle ilgili bu müthiş şiirler aklıma geliyor Kemalettin Kamu Fuzuli.
