Bizim de bir köyümüz var ve küçükken köye gitmeyi dört gözle beklerdim. Fakat yanlış anlaşılmasın, dört gözle beklememin sebebi köyden çok uzakta ormanın ortasında en yakın evin bir karşıki dağda olduğu dedemlerin yayla evine gitmek istememdi.
Ben ne yapayım şehirdeki mahallenin bir benzerinin daha gelişmemiş versiyonunu.
Bana doğa lazım, şırıl şırıl akan çaylar, küçük şelaleler, inekler, bekçi köpeğimiz, evin free takılan kedisi, evin önünden akan hiç durmayan buz gibi su, ormanın içindeki mantara benzer koku, elma, fındık, ceviz, kiraz, kızılcık ağaçları, böğürtlen, kuşburnu çalılıkları, patika yollar, yemyeşil dağlar. Hissettiğim o müthiş duyguyu anlatamam.
