odama renk veren sadece kahve fincanımın sarısı ve sigaramın filtresi...
içime sıkıntı rüzgarları getiren, her senenin bugünlerinde periyodik olarak tekrarlanan aynı şarkının hicazı olmalı...
belki de bulundugu noktada aptal aptal bir çağrı dalgasını bekleyen salak telefonum...
gelişigüzel atılmış kazaklar yaşam belirtileri sergiliyor!
her şarkıyı dinleyebilirim bu gece... veya hiçbirisini...
hepsinde aynı kavganın kombinasyonları var!
duymak isteyip istemediğime bağlı...
kıpraşan mum alevi biraz daha izin verirse birkaç şarkı dinleyebilirim mesela...
ama kaçıp gitme zamanımın geldiğini hissediyorum.
baska bir çözüm bulana kadar yapabileceğim tek şey bu...
