Masmavi gökyüzünde tüm parlaklığıyla ışıldayan bir güneş gibi sıcacık ısıttın yüreğimi. Okyanusun o derin sularında sevinçle oynayan minik yunuslar gibiydin sen. Sadece martı sesleri huzur verebilir insana. işte sen o martı seslerinden oluşan bir karmaydın. Dar ve karanlık bir patikada yolumu aydınlatan berrak bir ışık tanesiydin sen. Sendeki seni sevmiştim oysa ben. Seni sen yapan o çocuksu inadını, kahverenginin en güzel tonlamasına sahip gözlerini, dolunay parlaklığındaki yuvarlak yüzünü ve melek saflığındaki kalbini sevmiştim oysa ben. Oysa ben, içten içe tüm kalbimle bağlanmıştım sana tıpkı bir zincirin birbirine kenetlenmiş kopmayan halkaları gibi…
