salak mısınız evlatlarım siz?
bak bak, güvenme duygularını kaybetmişmişler. hahahah.
yahu güven dediğin şeyin tek bir türü mü var sanıyorsunuz?
kiminin sadakatine güvenirsin, kiminin iş bitiriciliğine ve eminim ki kimse en azından bir kulvarda güvenmediği kişiyi hayatında tutmaz.
şahsen benim insanlara güvenimi kaybettiğim tek nokta destek olmamalarıydı. yani kendi başına yapacaksın her şeyi diyordum. ihtiyacın olduğunda kimse sana yardım etmeyecek falan.
hâlâ kendi ayaklarımın üstünde durma isteğim var, hâlâ kimseden destek almak istememe gibi isteklerim (hassasiyetim) var ama birine bu konuda güveniyorum uzunca bir süredir. ihtiyacım olsa yardım eder diyebiliyorum, güveniyorum, inanıyorum daha doğrusu.
işin doğrusu insana göre muamele etmek gerekiyor. bir insana ilk kez baktığında ben buna güvenirim ya da güvenmem demezsin ki, hâl ve hareketlerinden sana o güveni ya da güvensizliği aşılar. bence siz o kırıldığınız yerden hassaslaştığınız için dikkatinizi oraya veriyorsunuz ve en iyisi gelene kadar da kimseye güvenmezsiniz o konuda muhtemelen. ehehe.
