Bazı insanların kaderi gibi adeta. Zamanında hayatımdan geçen insanların zor zamanlarında yanında oldum. Dertlerini dinledim. Borç verdim. yaşla dolan gözlerini güldürebilmek için çaba sarf ettim. Sonuç, en zor zamanlarımda 1 tanesi yanımda yoktu. Bırak yanımda olmayı 1 mesaj dahi atıp hal hatır soran olmadı. Çok koyuyormuş bu insana. Benim onları sevdiğim kadar bırak bir yana azıcık bile sevselerdi, değer verselerdi arayıp sorarlardı. Hiç sevmediklerini, değer vermediklerini böyle öğrenmek kötü oldu. Böyle insanların, Düşene bir tekme atanlardan bir farkı yok gözümde.
