topladığı tohumları, dibine sıvı yağ yayılmış tavaya döktü. biraz ısındıktan sonra tohumlar patlamaya başladı, adeta mısır patlar gibi. bu tohumlar patladığında, tavaya atıldığından bilmem kaç kentilyon kat daha büyük bir boyuta ulaştı.
eğer yaratıcı bize kendini tanıttırmak istemeseydi ve bize bu çelişkili ve devamlı mücadele halindeki zeka yapısını vermiş olmasaydı yukarıda bahsettiğim patlamış mısır benzeri şeylerden birinin içinde yaşadığımıza bile inanabilirdik. çünkü bu 'mısırlardan' kaç tane olduğunu, bunların kaç kere eski haline dönüp yeniden patladığını bilemeyiz. Belki insanlığın bu güne kadar tarif ettiği en büyük sayının karesi kadar fazladır bu. şimdi o minnacık ihtimallerin aslında varolabileceği gibi korkutucu bir fikre bile ulaşabilirsiniz. burada mesele şudur: hangi bilgi düzeyinde olursanız olun ikileme düşmenizi sağlayacak bir veri muhakkak karşınıza çıkacaktır. yaratıcı size emrediyor ve uyarıyor; inanın, teslimiyetle bana inanmayı seçin, bende sizi komşularım, ahbaplarım yapayım diyor. hiç bir şey ama hiç bir şey bu şerefi, bu onuru, bu akıl almaz durumu tepmeye değmez. bu ihtimal kainattaki en küçük ihtimal bile olsa kesinlikle denemeye değer.
