öztoprak ana kaynaklara atıflar yaparak, yer yer de kısa metinler alıntılayarak veya kendi ağzından kaynağın anlatımını hikaye ederek, öncesi, süreci ve -kitaptaki inceleme konusu itibariyle üzerinde önemle durduğu- sonrasıyla babai isyanı'nı eleştirel bir gözle (ve abartılı olmayan dozajda, ama net algılanabilen türkçü denebilecek bir bakış açısıyla) incelemiş. yalçın küçükvari ifadelerle yer yer en ünlü tarihçilere bile konu ile ilgili anlatımları ve yorumları hakkında eleştiriler yönelterek ürettiği argümanlar üslubu akıcı hale getirerek keyifle okunsa da, tabii ki kimi noktalarda biraz daha akademik atıflarla desteklenmek istiyor.
ancak yine de genel hatlarıyla, biraz da konunun ana hatlarına vakıf iseniz, ilgi ile okunabilecek bir çalışma olmuş.
