şu anda türkiye 'nin içinde bulunduğu ikilem buna en güzel örnek oluşturur:
kendisine bir kimlik, bir tarz oluşturamamış, benliğini kazanamamışlıktır. muallakta kalarak neyi, nasıl yapacağını kestirememektir. bir yanda kökleri, diğer yanda 'olmak istediği' vardır. geçmişini silemez, silmesi de zaten saçmalıktır, ancak gelecek de acımasızdır, ondan geçmişini feda etmesini ister.
bu durumu yahya kemal'in şu dizesi sanki özetler:
"kökü mazide olan atiyiz"
