Renkleri duyuyorum... Sarının acılar içinde kıvranıp, kırmızının kanamasını, mavinin çocuksu neşesini, yeşilin hayat dolu cıvıltılarını duyuyorum.
Sesleri görüyorum... korkunç bir çığlık geçiyor gözümün önünden hızla. Arkasından hıçkırıklar gidiyor yavaş yavaş. Bir gülümseme geçecekti bu sokaktan. hüzünle karşılaştı sanırım.
Kokulara dokunuyorum. Yağmur sonrası toprak kokusunun yumuşaklığına, denizin tuzlu kokusunun yoğunluğuna, yanık bir yüreğin kesif dokusuna dokunuyorum.
Aşkı tadıyorum sonra. Kalbim kurumuş, bir yudumuna muhtaçken, cehennem zakkumları damlıyor onun yerine. Susadıkça kandığım, kandıkça yandığım.
