Lüks tutkusu değil de kibirli ve kul hakkı yemeye düşkün olmalari bana çok samimiyetsiz geliyor. Dinimizde en önemli iki şeyi eş geçip, dindarlığın arkasına sığınan çok insan gördüm. Sigortasız üç kuruşla küçücük kızları çalıştırıp, sakatlanınca azarlayan, gözümün onunde çırak dövüp asagilayip, benim konuştuğum iş arkadaşıma müdahale eden, giyimime karışan patronlarim vardı. O kadar çocuğun insanın hakkıyla her sene umreye giden patronlarima benim hakkım helal değil. Gerisi Allah'ın takdiri.
Edit; konu dışına çıkmışım. Ama zaten kimin ne harcadığı değil beni ilgilendiren kısım, nereden kazanıp harcadığı.
