Kurtulmak gerekilen şeyler gibi düşünülebilir. ama saçma. Bazı durumlara basit yaklaşmak gerek. Yaşandı, hediyeleşildi, beğenildi.. Bitti.
Saati her gün takıyorum, ayakkabıları giyiyorum, kitapları açıp açıp okuyorum, peluş her gün yanımda.. E ne yapayım? Eşyalardan kurtulunca tüm o duygulardan da kurtuluyor musunuz sahiden? Üstelik bu şeyler size zamanında önemli gelirken şimdi onlara önemsiz şeyler gibi yaklaşmanız da çok büyük riyakarlık değil midir? Koyun kenara, iyi- kötü bir şeyler hatırlatır. Zararı yok. Nesnelere yüklemeyin hatırınızda kalan her şeyi de canım.
