dinlerarası diyalog kurmak için iki liderin, yani papayla bizim diyanet işleri baskanının, bir araya gelmesi şart değildir.
dinleri dünyaya gönderen tek bir varlık olduğuna göre, ve her ayetin de savası, düşmanlığı yasaklamak gibi bir erdem gösterebiliyorsa, bizim de saygı duymamız gerekmektedir. july4th, gelişmeler bölümüne cuk diye oturtmuştur. bunu yapabilmek bir gelişmedir tabi ki o bölüme de hakikaten oturmuştur.
bunun bir tuzak olduğunu söylemek, allaha inanmamaktır, ne yani sen birbirini sevmeyeceksen, allahın gönderdiği baska bir dine inananlara saldıracaksan inanma daha iyi.
boynun da hac işareti olan birisine sen insan değilmisin diye sormak tabi ki abestir, ama iki dudağını bükmek zaten bu anlamı vermektedir.
benim camime ayak basan bir hristiyanın kilisesine gitmekte tabi ki bende bir sakınca görmem. ama benim camimi yıkan bir hristiyanın da inancını görmezlikten gelmem doğal karşılanmalı.
reform ataklarına gelince zaten bizim dinimiz haricindekiler bunun bir cok örneğini vermiştir.
yüz elli tane kitabı bir masaya koyarak sallayıp kalan dört tanesine, incil demek reform değil de nedir.
