Anaokuluna gidiyordum. yılbaşı günü noel baba hediyeler getirmişti. Ben uzaktan kumandalı karaşimşek istemiştim; O dönem çok modaydı. Ama bana kablo kumandalı karaşimşek gelmişti. Sırf bundan dolayı oturup ağladım. Noel babanın bir hata yapığını düşündüğümden yanına gidip söylemek istedim. Tam o sırada arkamdaki arkadaşıma çok daha ufak bir hediye gelmişti. Elimdekinden olmamak için söylemekten vazgeçtim. Bu duygunun adını bilmiyordum, o yüzden de kafam karışmıştı. Arkamdaki arkadaşım küçük hediyesiden memnundu ama ben memnun olmamıştım. Sonraki yıllarda anladım ki bunun adı doyumsuzlukmuş! Biraz büyüdüğümde, mutu olmak için büyük şeylere ihtiyacım olmadığını fark ettim.
