Size birazcık ekonomi parçalayayım bare. Şimdi şöyle bir şey var. 1950ler de dahil olmak üzere ekonomimiz yabancı devletlerin özellikle amerika babanın yardımlarıyla ayakta durdu. 1970lerde bretton woodsun bozulmasıyla beraber altına endeksli dövizler tedavülden kalktı. Bununla beraber ülkeler kendi aralarında para birlikleri kurdular. Avrupa birliğine kadar geçen süreçle beraber dolar tüm ekonomiler için ortak para birimi oldu. Bu ne demek? Kim güçlüyse kim bu piyasada söz sahibiyse biz onun parası üzerinden işlem yaparız demek. Bunun açıklamasına da gelirsem; dolara olan güven diğer paralara göre daha fazla olduğu için amerikan ekonomisi güven verdiği için ülkeler para birimlerini dolara yönelttiler. Avrupa birligi içinde ayrı bir para birliği kuruldu falan filan. Bize gelirsek de. 1980lerde gelen serbestleşme ile beraber 1990 başlarına doğru ülkemiz döviz cenneti oldu. Kolaycılığa alıştığımız için spekülatif yoldan faiz kur sıcak para üçgeninden çıkamadık. Faizleri yükselttik ülkeye döviz çektik ama bi yandna iç ekonomiyi batırdık. Bir süre sonra bağımlı olduk dışarıya kendi ürünlerimizi üretemez olduk. içerdeki ürünler pahalanınca gümrük vergilerini indirip daha da baglandık ithal mallara. Son 30 senenin özeti bundan ibaret ki hala akıllanmamışlar ki maliye bakanı olacak lavuk dövizle ne işimiz var derken kayınpederi yurtdışından mercimek ithal ediyor? Bu kafaya ulaşmak çok zor gerçekten. Bu ülkeye çok yazık.
