Kısmen doğru önerme. Aslında insanlar kendilerine benzeyen kişilerden hoşlanırlar. Genetik, fizikseli sosyal çevre, kültürel olarak kendine en yakın partnerleri seçme eğilimindedirler. Ancak bu benzerlik konusunun çok hassas bir sınırı vardır. Bu benzerlik bir noktada kesilmelidir, öyleyse şöyle diyebiliriz en benzer ama belli sınırlamaları olan, bazı ince nüanslarda farklılıklar içeren. Bu ince farklılık çizgisinin nedeni de farklı genlerin birleşerek daha fazla çeşitlilik içeren genlere sahip bireyin dünyaya getirilmesidir.
Erkek kişisi kromozomlarının yarısını annesinden almaktadır. Bu kromozomlar kişinin dış görünüşünü belirler. Erkek doğumundan itibaren 5-6 yaşlarına kadar karşısında en çok gördüğü 'nesne' genellikle annesidir. Özellikle bu dönemde güvenli bağlanma yaşayan erkekler gelecekteki ilişkilerinde de daha tutarlı ve sağlıklı seçimlere-sevgi yansıtımına sahip olurlar. Birden çok bakıcı tarafından bakılan çocukların ise tek bir eşe bağlanma, tutarlı olarak sevme eğilimleri daha düşüktür. Birden fazla kadının sevgisine, ilgisine ihtiyaç duyabilirler. Anne sürekli gidecek korkusu yaşayarak güvensiz bağlanma da yaşamışlarsa ilişkileri karşı tarafa zehir edebilirler. Korkuları bağlanmalarının ve sevmelerinin önünde engel oluşturur.
Sonuç olarak erkekler kendilerine en çok benzeyen ama belli noktalarda farklı olan kişileri çekici bulma eğilimindedir. Kişinin genetiğinin yarısını aldığı annesinin fiziksel özellikleri, bu yüzden karşı cinsi çekici bulma konusunda bir kriterdir.. Psikolojik boyutunda ise erkekler küçük yaşlarda rol model aldıkları, karşılarında en çok maruz kaldıkları, ve ilk temas kurdukları karşı cinsi çekici bulma eğilimindedir. Bu da genellikle annedir.
