öyle çok iyi bir abi olmadım hiç, hoş çok iyi hiçbir şey olamadım da neyse. senin böyle bir yerden haberin bile yok, bu yazdıklarımdan da haberin olmayacak tıpkı seni çok sevdiğimden haberin olmadığı gibi. haberin yok çünkü öyle sevgi sözcükleri kullanmadım sana, aileme. oysa başkalarına ne çok kullandım.
bu sabah kendimi nakavt olmuş hissediyordum, yenik, bitik. böyle durumlarda insan mevcudiyetini sorguluyor ister istemez, olsam ne olur olmasam ne olur. kendimi bu kadar değersiz hissettiğim anda aradın beni, hemen nasıl olduğumu sordun heyecanlı heyecanlı, rüyanda çok kötü senin ifadenle çok karışık durumlarda görmüş, üzülüp , ağlayarak uyanmışsın, ve hemen nasıl olduğumu sorup kendime dikkat etmemi söyledin.
sen yine farkında değilsin ama bu sabah yere düşmüş abini bir telefonunla yerden kaldırıp kendine getirdin. hissetmeyen bilmez, hayatta en kötü şeydir bir insanın kendisini değersiz hissetmesi, ama işte bir telefon bile bu hayatta size değer veren birileri olduğunu anlatır ve kendinizi iyi hissedersiniz.
kardeşim,daha doğrusu benim benden küçük ablam, seni çok seviyorum. iyi ki varsın.
