mike tyson'dan yumruk yemek gibidir. adamı ''şair oldu bizim pezevenk'' cümlesindeki gizli özne yapar. bir tane örnek;
'Ben'i anlatan kelimeler tükendi artık.Her ne kadar erişilemezliğin ile taçlansa da aşkın, acısı tüketti beni.Kendimi, sadece birkaç kelimeyle tasvir eder, halimi birkaç kelimeyle anlatır oldum.
'Sen'i anlatan çok şey var hala ama sadece yazıda kalması-bi de gözyaşlarımda- birşey ifade etmiyor artık.Ben , 'sen'i yaşamak istiyorum; kalemim,kağıdım,kelimelerim 'sen'i geri istiyor ama gerçekten sayfa üzerinde yazılı bikaç sözden öteye gitmiyor anlamı.
Ve 'biz'...Bu sözcük hiç yazılmadı.Yazılmayacak da...Başlamadan bitmiş bir film gibi...'Biz' yoktu, varolmayacak.Çünkü anlamı yok 'biz'in senin için.Benim içinse, bir hayalden başka bir şey değil.
'Seni seviyorum.':En anlamlısıysa bu.Gerçek, çünkü.Senden, benden ve özellikle bizden daha gerçek.'Acın' ise kanıtı.
Sonuç olarak..'Sonuç' yok aslında.Bu yazının da,bu aşkın da, bu acının da sonu yok.Yanmaya devam edecek yüreğim.Ama izin veremem kül olmasına.Çünkü aşkımla yaşattığım biri var, sen varsın orada...
