üniversitede öğrenciyim, o zamanlar babam bana haftalık harçlık 50 TL gönderir, onla idare eder, cuma akşamları da trenle istanbul'a dönerdim. ama tabi her öğrenci gibi, istanbul'a geldiğimde tam sıfıra sıfır, cebimde kuruş olmazdı. babam da kızardı lan harçlık veriyoruz her hafta 50 lira, illa hepsini bitirmek zorunda mısın at kenara 5-10 lira diye. ama yine de hep sıfıra sıfır gelirdim eve.
bir hafta bütün okul hayatımda ilk defa 15 TL arttırdım, istasyonda doğu ekspresini bekliyorum. bir yaşlı karı koca da kol kola girmişler, raylarda yerlerde bir şeyler arıyorlar, yaşlı amca dövünüyor filan. ama istasyon binasının uzağında yani, ışık tam aydınlatmıyor yaşlı çiftin gezindiği yerleri. etrafıma baktım, yaşlı çifti farkeden benden başkası var mı diye. yani belli, bir şey düşürmüşler, arıyorlar. dayanamadım aq, gittim "hayırdır amca, ne arıyorsunuz?" diye sordum. adam "evladım bugün emeklilik mayışımı aldım, trenle istanbul'a gidecez, aha bu iç cebimdeydi para, herhalde raylardan geçerken düşürdük, onu arıyoruz ama vallahi yok" dedi ama adamın gözler dolu, dokunsan ağlayacak. yanında koluna girmiş olan yaşlı teyze çoktan salmış gözyaşlarını, başörtüsü ile ağzını kapatmış ama burun çekişlerini duyuyorum. "nereye gidecektiniz?" diye sordum. yaşlı adam "istanbul'a gidecektik bizim oğlanın yanına da, bileti nasıl alem, paralar getti." dedi titreyen bir sesle. bir yandan da hala yerlere bakıyor.
o anda içimde bir savaş başladı, meleki taraf, "lan, adam yolda kalmış, ver cebindeki o arttırdığın 15 lirayı, adam en azından bilet alabilsin." diyor, şeytani taraf da "lan istanbul çocuğusun yeme bu numaraları, adam senden para koparmak için ayak yapıyor, bırak ne hali varsa görsün" diyor. adamın haline bakıyorum, yani hiç dilenciye, dolandırıcıya filan benzemiyor. hakeza, teyze de bildiğin köylü teyze. istanbul olsa sahtekarlık beklersin ama anadolu'nun küçük bir ilindeyim aq, bu kadar prodüksiyonu nasıl yapsınlar diye düşünüyorum. sonra şeytani tarafım galip geldi, "amca gidin güvenliğe sorun yardımcı olurlar belki" deyip savdım başımdan ihtiyar çifti. zaten benden bir beklentileri var mıydı yok muydu emin olamadım. elimi cebime atıp bir on bir de beş liradan müteşekkil o biricik arttırdığım parama dokundum.
neyse tren geldi, boş bir yer bulup çöreklendim. camdan baktım, yaşlı çift hala raylarda arama çalışmalarına devam ediyorlar. meleki tarafım "lan olum yardım edecektin bu yaşlı amca ve teyzeye... vurdumduymaz, vicdansız it" derken, şeytani taraf da beni savunuyordu: "ya salla herkesin enayisi biz miyiz? kırk yılın başı bi 15 lira arttırmışız onu da bunlara mı verelim?"
o zamanlar ümraniye'de oturuyorum. haydarpaşa tren istasyonu'nda inip, oradan ümraniye'ye giden minibüslere binip, eve yakın bir yerde iniyordum. ama bu minibüsler de saat 01:00'e kadar çalışıyor, doğu ekspres de 00:00 sularında tam haydarpaşa'ya varıyor, yani vaktinde, rahat rahat evime gidebiliyorum. o gün bu a.ına koduğumun treni, kocaeli-istanbul arası, dağbaşı bir yerde arıza yaptı. kapkaranlık bir yerde koskoca tren, tüm yolcular s.k gibi kaldık bekliyoruz. kondüktör dolanıyor, "yedek lokomotif yolda, gelene kadar trenden ayrılmayın" filan diye anons yapıyor. benim gözüm de saatte aq.
neyse keseyim traşı, trenin tekrar yola çıkması 2 saate yakın sürdü. hatta bir de söğütlüçeşme'de arıza yaptı. yarım saat kadar da orada bekledik. ben saat 03:00 sularında indim Haydarpaşa'da. kadıköy rıhtım'da in cin top oynuyor. minibüsler yok, otobüsler yok. aha dedim işte şimdi ya.aklara geldik. yapacak bir şey yok, istasyona geri döndüm orada istasyon taksi durağına gittim. "ümraniye'ye gideceğim" dedim. cepte 15 lira var. aparmanın kapısına kadar giderim, param yetmezse evden ister öyle veririm diye düşündüm, başka çare yok. bindim, abi bak yalanım varsa s.ksinler, tam apartmanın kapıda durduk taksimetrede yazan tutar: 15 TL. vay anasını dedim, o arttırdığım, kıyıp da yolda kalmışlardan esirgediğim 15 liramı taksici dayıya verdim. yine sıfıra sıfır gelmiş oldum eve.
meleki yanım: "yaa bak, ibret al, yolda kalmışa yardım etmedin ama o 15 lira yine de çıktı senden" diye bana öğüt verir havalar yapıyordu ki, şeytani yan araya girdi: "lan salak salak konuşma, o 15 lirayı ihtiyarlara verseydi taksiye ne verecekti g.t mü verecekti?" dedi. ben de "susun lan tartışmayın i.neler, her halükarda para gitti." dedim. sonra anahtarla eve girdim, kimseyi uyandırmadan odama gidip yattım.
