haftalardır gitmemeye direnip bugün arkadaşı kıramayıp beraber beyoğlu sinepopda izlediğim çağan ırmak imzalı film. haftalardır ne kadar akıllı davranmışım şimdi daha iyi anlıyorum. ve bu filmin hayatıma kattığı tek noktayı sizlerle paylaşıp gelişme bölümüne zıplamak istiyorum. işte o nokta;
-marka değeri (iş hayatındaki deyimiyle enayi parası.)
babam ve oğlum filmiyle büyük sükse yapan ve ülke çapında büyük bi kitleye kendini tanıtan çağan ırmak imzalı film diye çıktı piyasaya ıssız adam. babam ve oğlumda salya sümük ağlatmıştı, amaç yine ağlatmaktı. bilinç altında ağlamaya şartlandırılmış bi ton insan akın etti filme ve o an ekranda yemekteyiz naim dahi olsa ağlanılacaktı. olay teoride bitmişti çünkü kafasında pratiği bekliyordu. alper ve ada sevişti biz ağladık, alper grup yaptı yine biz ağladık, alper duş aldı biz yine ağladık. abartılan müziklerinde yeni bi tını yok. yıllardır biliyorduk bu şarkıları, beğenerek olmasada dinliyorduk.
alışveriş mağazalarından tutun da cafelere kadar her yerde ıssız adam müziğiyle hareket eder olmuşken, her gazetede çarşaf çarşaf reklamları görmüşken, her ortamda ıssız adam muhabbeti yapılmışken hepimiz birer ıssız adam olup çıktık nerdeyse.
markalaşan adınla iyi bir reklam stratejisinden başka takdir edebileceğim nokta yok çağan. üzgünüm, fos çıktı..
