kadın insan gibi yol verdim diyor. demekki haklı olduğunu düşünüyor. erkek nasıl bi hızla yerinden kalktıysa, el frenini çekmeyi unutuyor. bilemedim şimdi. ama böyle durumlarda ben hep şey düşünürüm. acaba ben napardım?
adamın biri benim haklılığım ortadayken bana el kol yapıp, hareket çekiyor. şahsen babasının arabasında levye gezdiren dik kafalı bir kız olarak, böyle şeyleri çok agresif karşılıyorum. ki babam çok sakin araba kullanır. hatta kızarım bile, çünkü sinyal vermeden dönen orospulara ayar olurum. (biliyorsunuz benim orospu dediklerim, yapması gerekeni layıkıyla yapmayanlar, yoksa kadın erkek ayırmam. orospuya hakkını vermek gerektiğine inanırım.) babam hep sakindir. hatta bana şey der. 'şu arabayı sen kullasan hergün milletle kavga edersin.' ederim babasını satim. kural mı kardeşim? uy. ben uyuyorum. sen gökten mi indin? neyin eli kolu? neyin tavrı?
kadın yine bile güçsüz kalmış, ben parçalardım bile. valla ecel gibi çökerim adamın üzerine. neyse sakinim. dayanamıyorum erkeklerlerden ne şekilde olursa olsun tokat yiyen kadınlara. üzüldüm.
