bulunduğum semtten istanbul’un bir ilçesine gitmek için minimum bir saat yol giderim duruma göre 3 saate kadar çıkar. yıllardır harika bir gözlem alanı olarak kullanırım çünkü halkın aracıdır. her tipten insan görmek mümkündür. insanların giyinişinden bakışına, oturuşundan ses tonuna, yürüyüşünden giydiği ayakkabıya kadar eğitim seviyesi, maddi durumu, tuttuğu parti, ideolojisine kadar analiz edebilirsiniz. harika bir analiz alanıdır bence. otobüs politik bir karar, seçimlerin yaklaşması gibi durumlarda form değiştirir. örneğin darbe ve sonraki süreçte akbili olmayan askere akbil verme nezaketi azalmıştır . ayasofya ibadete açıldığında otobüste ve diğer toplu taşıma araçları benzer ideolojideki insanlar dikkat çekmiştir. benzer biçimde resmi bayramlarda toplu taşıma ücretsiz olduğu için suriyeli aileleri daha yoğun olarak görürsünüz.
toplu taşımada insanları çıldırtan tipler vardır bunların başını bağıra bağıra arkadaş grubuyla sohbet edenler ve telefonda konuşanlar çeker. ben otobüsteyken arandığımda telefonu açmam mesaj atarım hem özelimi kimse duymasın hem de insanlar rahatsı olmasın diye. onun dışında nasıl oturacağını bilmeyen erkekler ve bir başkasına bakışlarını abartan diğer erkekler de rahatsız edicidir.
