yani, çok diyeceğim bir şey yok. hatta gecenin şu saati olmasa ve çakır keyif olmasam böylesine bir dramayla kimsenin okumayacağı random bir entry yazmam.
ama şu an yazıyorum, yapacak daha iyi bir şeyim de var mı, tartışılır.
evdeyim. belki yarın öbür gün abimle antalya'ya gideriz para mevzuları düzelirse.
seninle gideriz sanıyordum. kısmet değilmiş herhalde.
şimdi takılıyorum işte, biliyorsun evdeyim zaten tüm gün korona morona. mekanlar da can sıkıyor artık, iki biraya 100lük oluyorsun.
telefonun camını kırdım yanlışlıkla, cebimden düştü.
bu kadar. bunlar oldu yani merak ediyorsan.
etmiyorsun, biliyorum. drama yapmak için söylemedim. olabilir, birisi birisini merak etmeyebilir.
ben hep edersin sandım.
ayrılma sebepleri aşikar, lafım da yok. gelip sana çok kötüyüm beni geri al diye yalvarmadım da. gururumu koruyabildim ayrılırken, kavga da etmedik zaten.
özlüyorum seni. veya seni özlemediğim zamanları bekliyorum diyelim.
tabi ne beklediğim de önemsiz, ne olacağı da.
hayat neyse o babish, olayları olduğu gibi kabul etmek lazım.
en nihayetinde sen hayatına devam ediyorsun, iyi ki de öyle yapıyorsun. alıyorum haberlerini. mutluluklar dilerim.
ben gecenin üçünde kendi melankolimde takılırken sarhoş sarhoş sözlüğe seni anlatan bir entry giriyorum.
mukadderat, mukadderat.
