birincisinde görevim halk otobüsünün yan üst kısmında bulunan dikdörtgen şeklindeki camı açmaktı. otobüsün içi acayip havasızdı. tabi ben kahramanın görevi kabul etme sürecinden mütevellit, cama en yakın delikanlı olarak bir teklif bekliyordum. neyse uzatmadan beklediğim teklif camı açmaya çalışıp başarısız olan bir hanımdan geldi. böle çaktırmadan oturağın demirine dayanarak açtım camı. kolay bir görevdi. başarıyla tamamlamıştım.
2. olay ise tam bir facia idi. görevim yine halk otobüsünde ki ama bu sefer üst kapağı açmaktı. yine en yakın ve en uzun boylu bendim. teklif yolcuların ısrarı üzerine muavinden geldi. bir kere yüklendim, açılmadı. muavin (o para alan eleman lan işte) "hızlı vur hızlı" dedi. yavşak..ulan bir vurdum varya acıdan bütün vücudum titredi lan resmen. bozuntuya vermedim tabi ama otobüsten ayrılmış sanki çayır çimen böyle deli dana gibi koşturuyodum. bu arada üst kapak hala açılmamıştı. ama yavşak muavin o para topladığı yerden uzanıp bir koydu kapağa "lank" diye açıldı.
öyle işte. heralde açısını falan ayarlayamamıştım. ama sonuçta görev başarısızlıkla sonuçlanmıştı. banane lan bidaha açmam ben cam falan dedim. içimden...harbiden de açmam bidaha.
