Ağlamakla ağlamamak arasında kaldım. Ulan ben nereye düştüm kafa olmuş 1 numara elde dünya kadar çanta, verdikleri kamuflaja 1 kişi daha sığar. Aksam saat 9a kadar er gazinosunda tuttular sonra kör karanlıkta elde dünya kadar çanta ile koğuş binasına geldik. Koğuş binasında bir sürü koridorlardan geçtik 2 tane kat çıktık sonra herkesin numarasına göre yataklar belirlenmişti. 259 nolu üst ranzaya yattım bir de daha ilk günden bot nöbetine kaldık dedim müthiş. Hiç bitmeyecekmiş gibi geliyor insana ama 2 yıl oldu askerden döneli. Acemi birliğim polatlı topçu ve füze okuluna selamlar.
Edit: 370 kd.
