islam da, aynen diğer geleneksel dünya anlayışları gibi, efendi-köle dinamiği ile çalışan bir öğreti olduğu için ortada ters bir durum yoktur. bugün medeni zorlamalarla mahçup bir edayla söylenen "islam eşitlik dinidir" lakırdılarının ne aslı astarı ne de bir kaynağı vardır. öyle olsa insanla allah eşit olurdu, ama değil. "allah kainatı yaratmış, hiç insanla bir olur mu?" insan da allahı yarattı, ama hergün dillendirmiyor değil mi?
allah demek bu kültürlerde idareci anlamına gelir. idarede kim varsa allah odur. idare edilen ve idare eden bunlara göre aynı olamaz. hemen size koyun-çoban örneği verirler. kesilen, yüzülen ve güdülen olmakta bir sakınca görmezler, ya da göremezler.
sıradan ortadoğulu bir vatandaşı çevirip "seni idare edenler cennete gidecek, ama bunun için senin cehenneme gitmen gerek, ne dersin?" diye sorsan, zaten "ben bilmem büyüklerim bilir" diyeceği için kurcalanacak fazla bir malzeme yok. yani adam diyor ki: "ben zaten kula kulluk etmek için yaratıldım, benim tabiatım böyle, fıtratım bu; dolayısıyla öldükten sonra da köle kalmaya devam ederim, ne var yani?". firavunlarla birlikte gömülen hizmetçileri düşünün mesela: "bu hayatta imparatorun götünü temizliyordum, öteki tarafta da sonsuza kadar bu konumda devam ederim".
denebilir ki, "o firavun zamanlarında kimse kölelerin fikirlerini sormuyordu ki..." bu zamanda soruluyor da ne oluyor sanki? adamlar bir an için "bu dünyada eşitsizlik olabilir, ama başka bir boyutta eşitlik diye bir kavram belki de mümkündür" gibisinden bir ihtimalin birazcık, azıcık, zerrecik kadar kırıntısını aklından bir anlık bir esinti olarak bile geçirebilse "ulan o zaman bu dünyada neden mümkün olmuyor?" gibi mukayeseler yapardı. yok böyle birşey, "mal"ın tabiatına aykırı...
bunlardaki "aşağılık" hali kompleksten yani ruh hallerinden falan gelmiyor. tam aksine; gerçekten de insan onurunu, duruşunu, farkını vs. anlayamayacak kadar aşağılık olmalarından kaynaklanıyor.
