Bana “naklava” denen ramazan ayına girilen ilk akşam yapılan adeti hatırlattı. belirgin farkları var tabii zamanları farklı ve saklanma olayı yoktur naklavada. Ve maniler söylenir gidilen kapıya hatta kapı açılmazsa o eve yumurta da atılır cesur, yürek yemiş çocuklar tarafından. Gerçi bu da unutulmaya yüz tutmuş bir gelenek ancak çocukluğuma dair hatırladığım en güzel akşamlardır.. (bkz: naklava)
