Aynı Gri'nin müdavimiyiz seninle.
Yalnızca sana gülümsüyor gök sandığın maviler.
Ama benim ciğerime doluyor, senden hallice mevsimler.
Sana toprak kokusu, bana Gri şehrin ayazı yağmurlar.
Senin tınıların sanıyorsun bulutların intiharını.
Değiller!
Senin sayıyorsun güneşin göğe çizdiği gayrımeşru çocukları.
Benimler.
Sen diye içime çektiğim sigaram kadar, ciğerimden yükselen sahte bulutlar kadar benimler.
Ve nankörler...
Kocaman mavi bir küreye sığmayacak kadar nankörler şiirler.
Kağıtları değil, bizzat beni kirlettiler.
